Atnaujinkite slapukų nuostatas

El. knyga: Language: Impossible: Giorgio Agamben en het theater van Romeo Castellucci

  • Formatas: 124 pages
  • Serija: AGent
  • Išleidimo metai: 18-Jun-2014
  • Leidėjas: Tectum Wissenschaftsverlag
  • Kalba: dut
  • ISBN-13: 9783828860322
Language: Impossible: Giorgio Agamben en het theater van Romeo Castellucci
  • Formatas: 124 pages
  • Serija: AGent
  • Išleidimo metai: 18-Jun-2014
  • Leidėjas: Tectum Wissenschaftsverlag
  • Kalba: dut
  • ISBN-13: 9783828860322

DRM apribojimai

  • Kopijuoti:

    neleidžiama

  • Spausdinti:

    neleidžiama

  • El. knygos naudojimas:

    Skaitmeninių teisių valdymas (DRM)
    Leidykla pateikė šią knygą šifruota forma, o tai reiškia, kad norint ją atrakinti ir perskaityti reikia įdiegti nemokamą programinę įrangą. Norint skaityti šią el. knygą, turite susikurti Adobe ID . Daugiau informacijos  čia. El. knygą galima atsisiųsti į 6 įrenginius (vienas vartotojas su tuo pačiu Adobe ID).

    Reikalinga programinė įranga
    Norint skaityti šią el. knygą mobiliajame įrenginyje (telefone ar planšetiniame kompiuteryje), turite įdiegti šią nemokamą programėlę: PocketBook Reader (iOS / Android)

    Norint skaityti šią el. knygą asmeniniame arba „Mac“ kompiuteryje, Jums reikalinga  Adobe Digital Editions “ (tai nemokama programa, specialiai sukurta el. knygoms. Tai nėra tas pats, kas „Adobe Reader“, kurią tikriausiai jau turite savo kompiuteryje.)

    Negalite skaityti šios el. knygos naudodami „Amazon Kindle“.

"Spreken is zilver, zwijgen is goud." Het spreekwoord krijgt in dit onderzoek een geheel nieuwe betekenis. In het postdramatische theater is een verzet tegen het logocentrisch paradigma zichtbaar; het verkiest presentatie boven representatie. Vanuit theaterwetenschappelijk en filosofisch oogpunt wordt het getuigenschap als nieuw model voor de relatie tussen kunstenaar, kunstwerk en toeschouwer onderzocht. De vertaling van Giorgio Agambens getuigentheorie naar het theater van Romeo Castellucci toont hoe de podiumkunsten met de fysieke realiteit van de performance en de mentale realiteit van de toeschouwer spelen. Op inzichtelijke wijze worden de mogelijkheid en de ethiek van de taal en het zwijgen opnieuw gedefinieerd. Het werk van Kris Verdonck maakt de figuur als locus van de stilte zichtbaar in de schemerzone tussen mens en machine en in het verlengde daarvan - bij Castellucci - tussen mens en dier. Dit onderzoek biedt ideologische fundamenten aan een pleidooi voor stilte.